Bijna gelijktijdig besloten eindredacteur Elisabeth Smulders (zie column Zing met die dreumes) en ikzelf om afscheid te nemen van de redactie van De Pyramide. We zetten een advertentie voor beide functies en het bestuur heeft verschillende kandidaten gesproken, onder wie Louise van den Broek en Jan de Graaf. Het bestuur heeft in overleg met de redactie besloten met hen in zee te gaan. Wij stellen ze graag aan jullie voor! Louise en Jan voerden jarenlang gezamenlijk de hoofd- en eindredactie van het Vakblad VROEG voor professionals die werken met jonge kinderen. Louise heeft een achtergrond als kinder- en jeugdpsycholoog en Jan in de journalistiek en communicatie.
Louise van den Broek
aankomend hoofdredacteur
Waarom heb je gesolliciteerd als hoofdredacteur van De Pyramide?
Er waren meerdere redenen. Ik ben dertien jaar hoofdredacteur geweest van vakblad VROEG en vond dit heel inspirerend. Toen we begin dit jaar afscheid van het blad hadden genomen, miste ik na een tijdje de dynamiek van het redactiewerk. Zodra ik de vacature voor De Pyramide zag, ging ik er meteen op ‘aan’.
Je was eigenlijk gestopt om rustiger aan te doen. Maar kennelijk was het te rustig?
Ja, het was te rustig. Ik heb altijd ideeën in mijn hoofd en toen dat wegviel, vond ik het wat saai worden. Sinds mijn aanstelling is dat gevoel weer terug: ik denk na over onderwerpen en invalshoeken. Ik heb leuke gesprekken met de redactieleden. Dat geeft me energie.
De Pyramide is het blad van de Gehrelsvereniging. Ken jij die vereniging al?
Van naam wel. Mijn vader was dirigent van een meisjeskoor en had boeken van Gehrels in de kast staan. Tijdens mijn opleiding aan de pedagogische academie in de jaren ’70 volgde ik de muziekspecialisatie, waarschijnlijk deels volgens de Gehrels-methode. Uitgaan van zingen, ritmes en plezier herkende ik meteen in het artikel in De Pyramide van juli 2025 over 80 jaar Gehrelsvereniging.
Wat heb je met muziekeducatie?
Ik gaf muziekles toen ik voor de klas stond, maar ik ben geen methodespecialist. Voor mij is muziekeducatie vooral belangrijk omdat muziek plezier en verbondenheid brengt en goed is voor de ontwikkeling van het brein. Ik vergelijk het met leesonderwijs: het gaat niet alleen om de techniek, maar ook om plezier, zodat kinderen ermee verder willen. Muziek speelt in bijna ieder leven een rol en heeft veel positieve kanten, zo ook in het mijne. Samen zingen of musiceren schept verbondenheid. Een instrument leren bespelen geeft voldoening. Ik zie dat bij mijn koor, bij concerten, maar ook thuis: samen met mijn kleindochter van net een jaar. Muziek is mooi om naar te luisteren, zelf te spelen én samen te beleven.
Wat gaan de leden merken van jou als hoofdredacteur?
Ik wil het blad toegankelijk houden en laten uitstralen dat muziek fijn en belangrijk is in het leven. Meer leden aan het woord laten lijkt me waardevol om van elkaar te leren en inspiratie op te doen. Ook ben ik nieuwsgierig naar wat pabo’s nu ondernemen op het gebied van muziekeducatie. Vanuit mijn achtergrond als psycholoog wil ik tevens aandacht besteden aan hoe je álle kinderen kunt betrekken bij een muziekles. Maar eerst wil ik inventariseren wie onze doelgroepen precies zijn, om zoveel mogelijk mensen te bedienen.
Tot slot: waar mogen mensen je voor wakker maken?
Dingen waar ik blij van word, waar ik energie van krijg, daar mogen ze me wakker voor maken. Denk aan wandelen, lezen, muziek, reizen, vriendschappen en natuurlijk mijn gezin. Ik heb gewoon heel veel zin om me verder te verdiepen in muziekeducatie en samen met de redactie en de leden te ontdekken hoe De Pyramide kan aansluiten bij hun wensen. Mailen of appen mag altijd!
Jan de Graaf
aankomend eindredacteur
Waarom besloot je te solliciteren als eindredacteur van De Pyramide?
Naast eindredacteur van Vakblad VROEG was ik eigenaar van MilieuMagazine, een vakblad voor professionals die vorm willen geven aan een duurzame samenleving. Ook dit blad is begin dit jaar in andere handen overgegaan, waardoor er ruimte ontstond voor iets nieuws. Op LinkedIn zag ik een bericht van Saskia Beverloo – ik ken haar, ik heb regelmatig recensies van haar geredigeerd voor VROEG.
Wat sprak je er zo in aan?
Ik kende het blad een beetje via een vriendin die lid is van Gehrels Muziekeducatie. Ik had er weleens in gebladerd. Toen ik twee nummers thuisgestuurd kreeg, dacht ik: dit is een mooie uitdaging waar ik graag mijn tanden in wil zetten.
Wat heb jij met muziekeducatie?
Niet veel, eerlijk gezegd. Toen onze kinderen klein waren deed ik mee aan Muziek op Schoot – als vader. En in mijn studententijd speelde ik heel kort basgitaar in een bandje, maar zonder muzikale opleiding. Ik studeerde voor leraar aardrijkskunde, maar kreeg vlak voor mijn afstuderen een baan bij Milieudefensie. Dat werd 60 tot 80 uur werken per week. Toen verdwenen zowel de studie als de basgitaar naar de achtergrond. Bij Milieudefensie deed ik ervaring op met het communicatievak en na mijn afscheid daar heb ik me er verder in bekwaamd. Ik ben 27 jaar hoofdredacteur van het tijdschrift van de Vereniging van Milieuprofessionals geweest. Het lijkt een beetje op De Pyramide, het had ook een speciaal karakter, maar bevatte daarnaast een wetenschappelijk katern. Ik vind het altijd leuk om me in een doelgroep te verplaatsen. Hoe zou je een boodschap het beste kunnen brengen, kort of lang, met of zonder foto’s?
Wat voor muziek vind je leuk?
Vooral popmuziek. De Rolling Stones zijn mijn favoriet, maar ik houd ook van blues en artiesten als Leonard Cohen. Klassiek luister ik regelmatig. Mijn oudste zoon is groot fan van Robbie Williams en we zijn samen al tweemaal naar een concert van hem geweest. Wat was jouw eerste popconcert? Shocking Blue, in Enkhuizen, waar ik ben opgegroeid. Ik was een jaar of vijftien. Ze speelden nummers als ‘Venus’ en ‘Never Marry a Railroad Man’.
Waar mogen mensen je voor wakker maken?
Voor een mooi diner. Ik heb zes jaar een restaurant in Haarlem gehad, De Koningin, vlakbij de Stadsschouwburg. We hadden vaak artiesten aan tafel – Youp van ’t Hek, bekende zangers. Dat werkte als een trein, hoewel het lekkere eten en de ongedwongen sfeer natuurlijk voorop stonden. Hoe begeleid je auteurs? Ik werk graag vooraf een insteek uit: wat wil je belichten, welke punten moeten erin? Zo heb ik bij de redactie een checklist om te zien of alles terugkomt. Veel auteurs zijn deskundig op hun vakgebied, maar zijn geen journalisten. Mijn uitdaging is dat ze zich toch in het eindresultaat herkennen, ook als er flink is geredigeerd.
Nog iets toe te voegen?
Ik heb zin om me dit onderwerp eigen te maken en hoop op een prettige samenwerking met de redactieleden en auteurs.
