Trots laat Ahmad Naffory de oed van zijn oma zien. Het is een snaarinstrument uit 1920, een voorloper van de latere Europese luit. “Uit deze oed komt de klank van Damascus”, zegt Ahmad weemoedig. “Het is het eerste instrument dat ik ooit live heb gehoord. Oma speelde altijd voor de gezelligheid.” Ahmad vertelt dat de oed honderd jaar geleden een populair instrument was voor vrouwen en dat deze kleiner waren dan de instrumenten bedoeld voor de mannen. Er bestaan enkele beroemde oedbouwers.

Deze oed is gemaakt door iemand uit de wereldberoemde Nahat-familie van oed-bouwers. Ahmad komt uit een muzikantenfamilie. Een oom van zijn moeder was de bekende componist. Vijf jaar geleden stuurde Ahmads zus het instrument naar Nederland, helemaal kapot, niemand wilde hem hebben. Voor Ahmad, gitaarbouwer en eigenaar van de winkel Casa Guitarra in Amsterdam, was het een leuke opgave om de oed weer speelbaar te maken. En dat is gelukt.

Speel je vaak op de oed van jouw oma?

“Ik neem het regelmatig mee in de lessen die ik geef op basisscholen. Veel kinderen zien zo’n instrument voor het eerst. Ik kan dan vertellen waar het vandaan komt en welke rol muziek speelt in mijn cultuur. Ook gebruik ik het tijdens concerten.”

Wat betekent muziekonderwijs voor jou?

“Lesgeven en het delen van informatie vind ik leuk. Daarnaast vind ik werken met kinderen heel inspirerend. Ik geloof ook dat muziek en kunst het leven van de kinderen kan veranderen. Muziek is belangrijk voor de maatschappij en we moeten dat steunen en doorgeven aan de volgende generatie.”

Wanneer is voor jou een muziekles geslaagd?

“Als de kinderen na de les doorgaan met het materiaal dat ik heb gegeven. Dus als de informatie blijft. Een tijdje terug gaf ik een les over de Dapke dans, een oorspronkelijke dans uit Syrië. Als ik dan twee weken later de kinderen de dans zie oefenen in de pauze, denk ik dat mijn les is geslaagd.”